sobota, 5 marca 2011

Pelargonia

   Kolekcjonowanie i wystawianie pelargonii było bardzo popularne w XIX w. Powstało wiele mieszańców,dziś już zapomnianych. Obecnie uprawia się wiele wspaniałych odmian do zdobienia domów.
Wszystkie potrzebują dużo światła i słońca. Dzieli się je na 4 podstawowe grupy:
-najpopularniejsze są pelargonie wielkokwiatowe
-popularne pelargonie rabatowe-odznaczają się brązowym pierścieniem na liściach oraz dużą rozmaitością 
  barw
-efektowne odmiany o kwiatach pełnych
-pelargonie zwisające-chętnie sadzone są w skrzynkach zaokiennych i w wiszących koszykach.

   Pelargonie kupujemy o zwartym pokroju, czyli o krótkich międzywężlach. Unikać należy roślin wyciągniętych i z żółtymi liśćmi.

Wielkość dużej rośliny to ok. 46 cm wysokości /większa jest nieładna,kwitnie rzadziej/.
Okres kwitnienia rośliny to całe lato,wymagają pełnego nasłonecznienia.
Temperatura pokojowa latem nie wyższa niż 24 stopnie C, a zimą 13-16 stopni C.
Podlewać należy latem 2-3 razy w tygodniu, /można co 14 dni dodać płynnego nawozu/,zimą podlewamy 
 rzadziej.
Rozmnażanie Pelargonii najłatwiej zrobić przez sadzonki wierzchołkowe,gdy roślina jest już spora, ucinamy pęd ok. 8 cm ze zdrowymi liśćmi i wierzchołkiem wzrostu i wsadzamy do pojemnika z wodą.

     Pelargonia jest dosyć łatwa w uprawie jeśli stoi w mieszkaniu na parapecie przy oknie.
Kwiaty są swego rodzaju żywymi meblami, stanowią dekorację nadającą wnętrzu przyjemniejszy, bardziej przyjazny i przytulny charakter. Dla wielu ludzi rośliny stanowią cenne pamiątki, nasuwające przyjemne skojarzenia z przyjaciółmi lub z jakimś miejscem.